19 октября 2019 г. наш музей посетили учащиеся Подоросской средней школы.

19 кастрычніка 2019 г. наш музей наведалі вучни Падаросскай сярэдняй школы.

On October 19, 2019, our museum was visited by students of the Podorosk Secondary School.

Историческая находка. Трудовая книжка колхозника 1965 г.

Трудовая книжка колхозника Бекиш Нины Васильевны, поступила в экспозицию народного историко-краеведческого музея «Светоч» в рамках ежегодного конкурса «Находка года». Её передал в сентябре 2018 г. Цейкало Андрей, учащийся 5 «Б» класса. 

Совет музея решила разобраться, что такое трудодень и почему за разные виды работ насчитывали разное количество трудодней.

Трудодень – это мера оценки и форма учёта количества и качества труда колхозников. Данная мера оценки труда использовалась с 1930 года по 1966 год.

Заработную плату членам колхозов не начисляли. Весь доход после выполнения обязательных поставок перед государством и внесения натуроплаты за услуги машинно-тракторных станций поступал в распоряжение колхоза. Каждый колхозник получал за свою работу долю колхозного дохода соответственно выработанным им трудодням.

Впервые учёт и оценка работ в трудоднях стали применяться в отдельных колхозах в 1930 году. Юридическим основанием служили «Примерный Устав сельскохозяйственной артели» от 13 апреля 1930 г. и постановление Колхозцентра СССР от 7 июня 1930 г., вводившее трудодень как единую меру учёта труда колхозников и распределения доходов.

Трудодень – это не календарный день. За работу в определенный календарный день колхозник мог получить и 1,5, а то 2 трудодня. Это зависело от сложности и трудоемкости работы.

В 1933 г. был проведён пересмотр расценок, и вместо существовавших ранее 5 групп введено 7 групп расценок. Работа высшей (7-й) группы была оценена в 2 трудодня.

Как правило, наибольшее количество трудодней начислялось администрации колхоза: рабочий день председателя стоил значительно больше рабочего дня простого колхозника. Кроме того полевым работникам платили только за те дни, когда они действительно выходили в поле.

В январе Нине Васильевне было начислено 1,45 трудодней.

В трудовой книжке Бекиш Н.В. зафиксировано, что за май 1965 г. она выработала 63,81 трудодней.

История трудодней закончилась в мае 1966 г., когда вместо трудодней вводилась гарантированная оплата труда колхозников, включая право на дополнительную оплату и премию. 

Гістарычная знаходка. Працоўная кніжка калгасніка 1965 г.

Працоўная кніжка калгасніка Бекіш Ніны Васільеўна, паступіла ў экспазіцыю народнага гісторыка-краязнаўчага музея «Светач» ў рамках штогадовага конкурсу «Знаходка года». Яе перадаў у верасні 2018 г. Цэйкала Андрэй, вучань 5 «Б» класа.

Савет музея вырашыў разабрацца, што такое працадзень і чаму за розныя віды работ налічвалі розную колькасць працадзён.
Працадзень - гэта мера ацэнкі і форма ўлік колькасць і якасці працы калгаснікаў. Дадзеная мера ацэнкі працы выкарыстоўвалася з 1930 года па 1966 год.

Заработную плату членам калгасаў не налічвалі. Увесь даход пасля Выкананне Абавязкова паставак перад дзяржавай і ўнясення натуроплаты за паслугі машынна-трактарнай станцый паступаў у распараджэнне калгасу. Кожны калгаснік атрымліваў за сваю працу долю калгаснага даход адпаведна выпрацаваным ім працадні.

Упершыню ўлік і ацэнка работ у працадзён сталі прымяняцца ў асобнае калгас у 1930 годзе. Юрыдычным падставы служылі «Прыкладны Статут сельскагаспадарчых арцелі» ад 13 красавіка 1930 г. i Пастанова Колхозцентра СССР ад 7 чэрвеня 1930 году, уводзячы працадзень як Адзіную меру ўлік працы калгаснікаў і размеркаванне даходаў.

Працадзень -: гэта не каляндарны дзень. За працу ў пэўны каляндарны дзень калгаснік мог атрымаць і 1,5, а то 2 працадні. Гэта залежала ад складанасці і працаёмкасці працы.

У 1933 г. быў праведзены перагляд расцэнак, і замест існуючых раней 5 груп ўведзена 7 груп расцэнак. Праца вышэйшай (7-й) групы была ацэненая ў 2 працадні.

Як правіла, найбольшая колькасць працадзён налічваюцца адміністрацыі калгасу: працоўны дзень Старшыня каштаваў значную больш працоўнага дня простага калгасніка. Акрамя таго палявой работнік плацілі толькі за тыя дні, калі яны сапраўды выходзілі ў поле.

У студзені Ніне Васільеўна было налічана 1,45 працадзён.

У працоўнай кніжцы Бекіш М.В. зафіксавана, што за травень 1965 яна выпрацавала 63,81 працадзён.

Гісторыя працадзён скончылася ў маі 1966 года, калі замест працадзён уводзілася гарантавання аплата працы калгаснікаў, уключаючы права на дадатковае аплаты і прэмію.

A historical find. Workbook of the collective farmer 1965

The work book of the collective farmer Nina Vasilyevna Bekish, entered the exposition of the Svetoch People's Museum of Local History in the framework of the annual Find of the Year contest. It was transferred in September 2018 by Andrey Tseikalo, a student of grade 5 “B”.

The museum council decided to figure out what a workday is and why for different types of work there were a different number of workdays.

Workday is a measure of assessment and the form takes into account the quantity and quality of labor of collective farmers. This measure of labor assessment was used from 1930 to 1966.

Wages to collective farm members were NOT accrued. All income after Fulfillment of Obligatory deliveries to the state and payment in kind for the services of the machine and tractor stations came at the disposal of the collective farm. Each collective farmer received for his work a share of collective farm income corresponding to the workdays he worked out.

For the first time, accounting and evaluation of work in workdays began to be applied to a separate collective farm in 1930. The legal grounds were the “Model Charter of the Agricultural-Cadastral Artels” dated April 13, 1930 and the Resolution of the Collective Farm Center of the USSR of June 7, 1930, which introduced labor days as a unified measure of collective farmers' labor and income distribution.

Workday -: This is not a calendar day. For work on a certain calendar day, the collective farmer could get 1.5, or even 2 workdays. It depended on the complexity and complexity of the work.

In 1933, a review of prices was carried out, and instead of the previously existing 5 groups, 7 groups of prices were introduced. The work of the highest (7th) group was evaluated at 2 workdays.

As a rule, the greatest number of workdays was accrued to the collective farm administration: the working day, the Chairman cost significantly more than the working day of a simple collective farmer. In addition, the field worker was paid only for those days when they really went into the field.

In January, Nina Vasilievna was charged 1.45 workdays.

In the work book Bekish N.V. it is recorded that in May 1965 it worked out 63.81 workdays.

The history of workdays ended in May 1966 when, instead of workdays, guaranteed pay for collective farmers was introduced, including the right to additional payments and bonuses.

Жизнь, отданная школе / Жыццё, адданае школе / Life given school

1 сентября 1991 года наша школа впервые открыла свои двери.

За эти годы в школе трудилось немало педагогов, многие из которых работали с первых дней школы. 17 учителей ушли на заслуженный отдых.

Это – учителя начальных классов Хлопонина Ирина Романовна и Якимович Татьяна Анатольевна; учитель белорусского языка и литературы - Генюш Ирина Владимировна, учителя русского языка и литературы - Книга Светлана Сергеевна и Черкалова Прасковья Ивановна; учитель английского языка - Лярсон Любовь Кузьминична; учителя математики - Авдейчик Анна Вацлавовна и Молчун Анна Николаевна; учитель физики - Новик Владимир Иванович; учитель биологии - Дубовая Мария Ивановна; учитель химии - Ивановская Тамара Казимировна; учителя истории - Позняк Ирина Петровна, Абель Тамара Александровна и Сидорко Лилия Борисовна, учителя физической культуры - Дереченник Владимир Станиславович и Леоник Константин Альбинович, воспитатель группы продленного дня - Третьяк Мария Ксаверьевна.

Сегодня мы расскажем вам о них.

Генюш Ирина Владимировна в начале 60-х годов работала учителем в Зельвенской школе-интернате. Потом стала старшим воспитателем, а в 1977 – методистом районного методкабинета, через три года – заведующая районным методкабинетом.

В 1985 году Ирина Владимировна перешла работать учителем белорусского языка и литературы в Зельвенской средней школе.

В нашей школе Ирина Владимировна работала с самого первого дня.

За годы своей работы Ирина Владимировна имеет множество наград. Среди них  почетные грамоты отдела народного образования  Гродненского облисполкома, Центрального Совета Всесоюзной пионерской организации им. В.И. Ленина, Гродненского комитета КПБ.

Ирина Владимировна, имеет нагрудный знак «Победителю социалистического соревнования 1975 года», юбилейную медаль «За доблестный труд и в ознаменование 100-летия со дня рождения В.И.Ленина». 

Представлена на выставке фотография, где учитель вместе со своей ученицей Рак Маргаритой, первым победителем школы на республиканской олимпиаде по белорусскому языку.

Свой трудовой путь Хлопонина Ирина Романовна начала в августе 1974 года.  После окончания Волковысского педагогического училища была направлена старшей пионервожатой в СШ №6 г. Слоним. Спустя год она стала уже учителем начальных классов Байковской школы Слонимского района, где и работала до 1987 г. В то время она успела окончить Брестский государственный педагогический институт по специальности «Педагогика и методика начального обучения».

В 1987 году семья Хлопониных переехала в Зельву и Ирина Романовна стала работать учителем начальных классов Зельвенской средней школы. Ирина Романовна ответственно относилась к своей работе, при этом постоянно совершенствовала свои знания, чтобы соответствовать постоянно растущим требованиям к педагогу.

Много внимания, сил и времени Ирина Романовна уделяла работе с одаренными детьми. Ее ученики не раз выступали на районных предметных олимпиадах и принимали участие в различных конкурсах.  

Ее творческий труд отмечен различными наградами. В 2001 году Ирина Романовна была избрана делегатом второго съезда учителей Республики Беларусь от Зельвенского района.

Леоник Константин Альбинович работал преподавателем физической культуры с 1973 года. В 1977 году заочно поступил в Брестский государственный институт имени А. С. Пушкина. С 1978 года работал  тренером по футболу в детско-юношеской спортивной школе.

С 1982 по 1984 г. работал физруком в Золотеевской восьмилетней школе. В нашей школе работал с первого дня.

Сидорко Лилия Борисовна – потомственный учитель: мама и дядя были педагогами. Поступила в Гродненский Государственный Университет имени Янки Купалы и в 1979 г. получила диплом по специальности «Учитель истории и обществоведения.  Методист по воспитательной работе».

Работала учителем истории, организатором внеклассной и внешкольной воспитательной работы в Словатичской школе. Затем секретарь-заведующая отделом учащейся молодёжи райкома комсомола, ответственный секретарь правления Зельвенской районной организации общества «Знания», инструктор отдела пропаганды и агитации Зельвенского райкома КПБ.

В 1990/1991 учебном году Лилия Борисовна работала заместителем директора и учителем истории в Александровщинской школе.

С 1 сентября 1991 года Лилия Борисовна работала в нашей школе. По 1993 год работала заместителем директора по учебной работе, затем – учителем истории.

За многолетнюю работу Лилия Борисовна имеет множество наград. Среди них благодарность Министерства образования Республики Беларусь, Почетная грамота Гродненского облисполкома. По её инициативе в 2003 году в школе был создан историко-краеведческий музей «Светоч». Лилия Борисовна взяла на себя руководство музея, и именно благодаря её усилиям музей получил звание «Народный».

Позняк Ирина Петровна с 1973 года работала в должности старшей пионервожатой в Подболотской восьмилетней школе. В 1981 году окончила Гродненский государственный университет имени Янки Купалы по специальности «Учитель истории и обществоведения».

С 1984 года работала в Зельвенскую СШ старшей пионервожатой.

В 1991 году – заместитель директора по учебной работе и учитель истории в СШ№1, а с 1994 года – заместитель директора по учебной работе в нашей школе.

Авдейчик Анна Вацлавовна работала с 1972 года старшей пионервожатой Подболотской ВШ. Окончила Гродненский государственный институт имени Янки Купалы по специальности «Учитель математики».

Затем работала в Словатичской школе. С 1977 г. в Монтякской школе учителем математики и заместителем директора. С 1982 года – директор и учитель математики Пасутичской школы. С 2002  г. в Мадейковской школе.

В 2005 году Анна Вацлавовна приходит в нашу школу учителем математики.

Новик Владимир Иванович окончил Минской государственный педагогический институт имени Горького в 1978 году по специальности «Учитель физики». Трудовую деятельность начинал в Мстиславском районе Могилевской области.

В 1981 году переехал в Зельву, где работал в Каролинской СШ, Бибикской ВШ, Князевской СШ и Зельвенской СШ.

С 1991 года при реорганизации учебной сети начал работать в нашей школе.

Якимович Татьяна Анатольевна окончила Витебский педагогический институт имени Кирова по специальности «Педагогика и методика начального образования». Работала старшей пионервожатой в Зельвенской средней школе. В 1986 году была директором районного дома пионеров и школьников. Через год переходит в Зельвенскую среднюю школу учителем начальных классов.

В нашей школе Татьяна Анатольевна работала в самого первого дня.

Третьяк Мария Ксаверьевна окончила Минский педагогический институт иностранных языков по специальности «Учитель немецкого языка». Трудовую деятельность начала в Кремяницкой СШ.

Затем была работа в Мижеричской СШ.

С 1986 года работала воспитателем группы продлённого дня в Зельвенской средней школе. В нашей  школе с первого дня.

Черкалова Прасковья Ивановна окончила Брестский пединститут. Работала в Бородичской базовой школе воспитателем группы продлённого дня, затем – инспектором по кадрам в районном отделе образования. С января 1989 года – учитель русского языка и литературы в Каролинской СШ. С 1 сентября 1991 года – учитель русского языка и литературы в нашей школе.

Дереченик Владимир Станиславович окончил Брестский государственный педагогический институт имени А. С Пушкина в 1985 году по специальности «Преподаватель физической культуры и спорта». Работал заместителем начальника районного отдела образования, а с 1992 года – учителем физической культуры в нашей школе.

Книга Светлана Сергеевна начала свой трудовой путь в 60-х годах, работая учителем начальных классов в Корельской АССР. Окончила филологический факультет Петроградского педагогического института. В 1966 году, переехала в Зельвенский район и  работала учителем русского языка и литературы. Была секретарем Кремяницкого сельского совета, и ответственным секретарем общества «Знание».

1 верасня 1991 года наша школа ўпершыню адчыніла свае дзверы.

За гэтыя гады ў школе працавала нямала педагогаў, многія з якіх працавалі з першых дзён школы. 17 настаўнікаў сышлі на заслужаны адпачынак.

Гэта - настаўнікі пачатковых класаў Хлапоніна Ірына Раманаўна і Якімовіч Таццяна Анатольеўна; настаўнік беларускай мовы і літаратуры - Генюшы Ірына Уладзіміраўна, настаўнікі рускай мовы і літаратуры - Кніга Святлана Сяргееўна і Черкалова Праскоўя Іванаўна; настаўнік англійскай мовы - Лярсон Любоў Кузьмінічна; настаўніка матэматыкі - Аўдзейчык Ганна Вацлаваўна і Маўчун Ганна Мікалаеўна; настаўнік фізікі - Новік Уладзімір Іванавіч; настаўнік біялогіі - Дубовая Марыя Іванаўна; настаўнік хіміі - Іванаўская Тамара Казіміраўна; настаўнікі гісторыі - Пазняк Ірына Пятроўна, Абель Тамара Аляксандраўна і Сідорка Лілія Барысаўна, настаўнікі фізічнай культуры - Дзерачэнік Уладзімір Станіслававіч і Ляонік Канстанцін Альбінавіч, выхавальнік групы падоўжанага дня - Траццяк Марыя Ксавер'еўна.

Сёння мы раскажам вам пра іх.

Генюш Ірына Уладзіміраўна ў пачатку 60-х гадоў працавала настаўнікам у Зэльвенскай школе-інтэрнаце. Потым стала старэйшым выхавальнікам, а ў 1977 - метадыстам раённага методкабінета, праз тры гады - загадчыца раённым методкабінетом.

У 1985 годзе Ірына Уладзіміраўна перайшла працаваць настаўнікам беларускай мовы і літаратуры ў Зэльвенскай сярэдняй школе.

У нашай школе Ірына Уладзіміраўна працавала з самага першага дня.

За гады сваёй працы Ірына Уладзіміраўна мае мноства ўзнагарод. Сярод іх ганаровыя граматы аддзела народнай адукацыі Гродзенскага аблвыканкама, Цэнтральнай Рады Усесаюзнай піянерскай арганізацыі ім. У. І. Леніна, Гродзенскага камітэта КПБ.

Ірына Уладзіміраўна, мае нагрудны знак «Пераможцу сацыялістычнага спаборніцтва 1975 года», юбілейны медаль «За доблесную працу і ў адзначэнне 100-годдзя з дня нараджэння У. І. Леніна».

Прадстаўлена на выставе фатаграфія, дзе настаўнік разам са сваёй вучаніцай Рак Маргарытай, першым пераможцам школы на рэспубліканскай алімпіядзе па беларускай мове.

Свой працоўны шлях Хлапоніна Ірына Раманаўна пачала ў жніўні 1974 года. Пасля заканчэння Ваўкавыскага педагагічнага вучылішча была накіравана старэйшай піянерважатай у СШ №6 г. Слонім. Праз год яна стала ўжо настаўнікам пачатковых класаў Байкоўскай школы Слонімскага раёна, дзе і працавала да 1987 г. У той час яна паспела скончыць Брэсцкі дзяржаўны педагагічны інстытут па спецыяльнасці «Педагогіка і методыка пачатковага навучання".

У 1987 годзе сям'я Хлапоніных пераехала ў Зэльву і Ірына Раманаўна стала працаваць настаўнікам пачатковых класаў Зэльвенскай сярэдняй школы. Ірына Раманаўна адказна ставілася да сваёй працы, пры гэтым увесь час ўдасканальвала свае веды, каб адпавядаць пастаянна растучым патрабаванням да педагога.

Шмат увагі, сіл і часу Ірына Раманаўна надавала працы з адоранымі дзецьмі. Яе вучні не раз выступалі на раённых прадметных алімпіядах і прымалі ўдзел у розных конкурсах.

Яе творчую працу адзначаны рознымі ўзнагародамі. У 2001 годзе Ірына Раманаўна была абраная дэлегатам другога з'езда настаўнікаў Рэспублікі Беларусь ад Зэльвенскага раёна.

Ляонік Канстанцін Альбінавіч працаваў выкладчыкам фізічнай культуры з 1973 года. У 1977 годзе завочна паступіў у Брэсцкі дзяржаўны інстытут імя А. С. Пушкіна. З 1978 года працаваў трэнерам па футболе ў дзіцяча-юнацкай спартыўнай школе.

З 1982 па 1984 год працаваў настаўнікам фізічнай культуры ў Залацееўскай васьмігадовай школе. У нашай школе працаваў з першага дня.

Сідорка Лілія Барысаўна - патомны настаўнік: мама і дзядзька былі педагогамі. Паступіла ў Гродзенскі Дзяржаўны Універсітэт імя Янкі Купалы і у 1979 г., атрымала дыплом па спецыяльнасці «Настаўнік гісторыі і грамадазнаўства. Метадыст па выхаваўчай працы».

Працавала настаўнікам гісторыі, арганізатарам пазакласнай і пазашкольнай выхаваўчай работы ў Славаціцкай школе. Затым сакратар-загадчыца аддзела вучнёўскай моладзі райкама камсамола, адказны сакратар праўлення Зэльвенскай раённай арганізацыі таварыства «Веды», інструктар аддзела прапаганды і агітацыі Зэльвенскага райкама КПБ.

У 1990/1991 навучальным годзе Лілія Барысаўна працавала намеснікам дырэктара і настаўнікам гісторыі ў Аляксандраўшчынскай школе.

З 1 верасня 1991 года Лілія Барысаўна працавала ў нашай школе. Па 1993 год працавала намеснікам дырэктара па вучэбнай рабоце, затым - настаўнікам гісторыі.

За шматгадовую працу Лілія Барысаўна мае мноства ўзнагарод. Сярод іх падзяка Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь, Ганаровая грамата Гродзенскага аблвыканкама. Па яе ініцыятыве ў 2003 годзе ў школе быў створаны гісторыка-краязнаўчы музей "Светач". Лілія Барысаўна ўзяла на сябе кіраўніцтва музея, і менавіта дзякуючы яе намаганням музей атрымаў званне «Народны».

Пазняк Ірына Пятроўна з 1973 года працавала на пасадзе старэйшай піянерважатай у Подболотской васьмігадовай школе. У 1981 годзе скончыла Гродзенскі дзяржаўны універсітэт імя Янкі Купалы па спецыяльнасці "Настаўнік гісторыі і грамадазнаўства».

З 1984 года працавала ў Зэльвенскую СШ старэйшай піянерважатай.

У 1991 годзе - намеснік дырэктара па вучэбнай рабоце і настаўнік гісторыі ў СШ№1, а з 1994 года - намеснік дырэктара па вучэбнай рабоце ў нашай школе.

Аўдзейчык Ганна Вацлаваўна працавала з 1972 года старэйшай піянерважатай Падбалоцкай ВШ. Скончыла Гродзенскі дзяржаўны інстытут імя Янкі Купалы па спецыяльнасці "Настаўнік матэматыкі".

Затым працавала ў Славаціцкай школе. З 1977 г. у Манцякоўская школе настаўнікам матэматыкі і намеснікам дырэктара. З 1982 года - дырэктар і настаўнік матэматыкі Пасутіцкай школы. З 2002 г. у Мадзейкаўскай школе.

У 2005 годзе Ганна Вацлаваўна прыходзіць у нашу школу настаўнікам матэматыкі.

Новік Уладзімір Іванавіч скончыў Мінскі дзяржаўны педагагічны інстытут імя Горкага ў 1978 годзе па спецыяльнасці "Настаўнік фізікі". Працоўную дзейнасць пачынаў у Мсціслаўскага раёна Магілёўскай вобласці.

У 1981 г. пераехаў у Зэльву, дзе працаваў у Каралінскі СШ, Бибикской ВШ, Князевской СШ і Зэльвенскай СШ.

З 1991 года пры рэарганізацыі вучэбнай сеткі пачаў працаваць у нашай школе.

Якімовіч Таццяна Анатольеўна скончыла Віцебскі педагагічны інстытут імя Кірава па спецыяльнасці «Педагогіка і методыка пачатковай адукацыі». Працавала старэйшай піянерважатай у Зэльвенскай сярэдняй школе. У 1986 годзе была дырэктарам раённага дома піянераў і школьнікаў. Праз год пераходзіць у Зэльвенскую сярэднюю школу настаўнікам пачатковых класаў.

У нашай школе Таццяна Анатольеўна працавала ў самага першага дня.

Траццяк Марыя Ксаверьевна скончыла Мінскі педагагічны інстытут замежных моў па спецыяльнасці «Настаўнік нямецкай мовы». Працоўную дзейнасць пачала ў Кремяницкой СШ.

Затым была праца ў Мижеричской СШ.

З 1986 года працавала выхавальнікам групы падоўжанага дня ў Зэльвенскай сярэдняй школе. У нашай школе з першага дня.

Чаркалава Праскоўя Іванаўна скончыла Брэсцкі педінстытут. Працавала ў Бородичской базавай школе выхавальнікам групы падоўжанага дня, затым - інспектарам па кадрах у раённым аддзеле адукацыі. Са студзеня 1989 года, - настаўнік рускай мовы і літаратуры ў Каралінскі СШ. З 1 верасня 1991 года - настаўнік рускай мовы і літаратуры ў нашай школе.

Дзераченік Уладзімір Станіслававіч скончыў Брэсцкі дзяржаўны педагагічны інстытут імя А. З Пушкіна ў 1985 годзе па спецыяльнасці «Выкладчык фізічнай культуры і спорту". Працаваў намеснікам начальніка раённага аддзела адукацыі, а з 1992 года - настаўнікам фізічнай культуры ў нашай школе.

Кніга Святлана Сяргееўна пачала свой працоўны шлях у 60-х гадах, працуючы настаўнікам пачатковых класаў у Карельскай АССР. Скончыла філалагічны факультэт Петраградскага педагагічнага інстытута. У 1966 годзе, пераехала ў Зэльвенскі раён і працавала настаўнікам рускай мовы і літаратуры. Была сакратаром Крамяніцкага сельскага савета, і адказным сакратаром таварыства «Веды».

September 1, 1991, our school first opened its doors.

Over the years, many teachers worked at the school, many of whom worked from the first days of the school. 17 teachers went on a well-deserved rest.

These are primary school teachers Irina Romanovna Khloponina and Tatyana Anatolyevna Yakimovich; teacher of the Belarusian language and literature - Genyush Irina Vladimirovna, teachers of the Russian language and literature - Book Svetlana Sergeevna and Cherkalova Praskovya Ivanovna; English teacher - Lyarson Lyubov Kuzminichna; teachers of mathematics - Avdeychik Anna Vatslavovna and Molchun Anna Nikolaevna; physics teacher - Novik Vladimir Ivanovich; Biology teacher - Dubovaya Maria Ivanovna; chemistry teacher - Ivanovskaya Tamara Kazimirovna; teachers of history - Poznyak Irina Petrovna, Abel Tamara Aleksandrovna and Sidorko Liliya Borisovna, teachers of physical culture - Derechennik Vladimir Stanislavovich and Leonik Konstantin Albinovich, teacher of an extended day group - Tretyak Maria Ksaverievna.

Today we will tell you about them.

Genyush Irina Vladimirovna in the early 60s worked as a teacher in the Zelvensky boarding school. Then she became a senior educator, and in 1977 - the methodologist of the regional methodological office, three years later - the head of the regional methodological office.

In 1985, Irina Vladimirovna went to work as a teacher of the Belarusian language and literature at Zelvensky secondary school.

In our school, Irina Vladimirovna worked from the very first day.

Over the years, Irina Vladimirovna has received many awards. Among them are certificates of honor of the Department of Education of the Grodno Oblast Executive Committee, the Central Council of the All-Union Pioneer Organization named after  V. I. Lenin, Grodno Committee of the CPB.

Irina Vladimirovna, has the badge "To the Winner of the Socialist Competition of 1975", the jubilee medal "For Valiant Labor and to Commemorate the Centenary of the Birth of V.I. Lenin."

A photograph is presented at the exhibition, where the teacher, together with his student, Cancer Margarita, the first winner of the school at the Republican Belarusian Language Olympiad.

Khloponina Irina Romanovna began her career in August 1974. After graduating from the Volkovysk Pedagogical School, she was sent as a senior pioneer leader to secondary school No. 6 in Slonim. A year later, she became a primary school teacher at the Baykovo school in the Slonim region, where she worked until 1987. At that time, she managed to graduate from the Brest State Pedagogical Institute with a degree in Pedagogy and Methods of Primary Education.

In 1987, the Khloponins moved to Zelva and Irina Romanovna began working as a primary school teacher at Zelva High School. Irina Romanovna was responsible for her work, while constantly improving her knowledge in order to meet the constantly growing requirements for a teacher.

Irina Romanovna paid a lot of attention, effort and time to working with gifted children. Her students more than once performed at district subject Olympiads and took part in various competitions.

Her creative work has received various awards. In 2001, Irina Romanovna was elected a delegate to the Second Congress of Teachers of the Republic of Belarus from Zelva District.

Leonik Konstantin Albinovich worked as a teacher of physical education since 1973. In 1977, he enrolled in absentia at the Brest State Institute named after A.S. Pushkin. Since 1978, he worked as a football coach at the children's and youth sports school.

From 1982 to 1984 he worked as a physical teacher at the Zoloteevsky eight-year school. He worked at our school from the first day.

Sidorko Lilia Borisovna - a hereditary teacher: mother and uncle were teachers. I entered the Grodno State University named after Yanka Kupala and in 1979 received a diploma in "Teacher of History and Social Studies. Educational Methodist. ”

She worked as a history teacher, organizer of extracurricular and extracurricular educational work in the Slovak school. Then, the secretary-head of the student youth department of the Komsomol district committee, executive secretary of the board of the Zelva district organization of the “Knowledge” society, instructor of the propaganda and agitation department of the Zelva district committee of the Communist Party of Belarus.

In the 1990/1991 academic year, Lilia Borisovna worked as a deputy director and history teacher at the Alexandrovshchina school.

Since September 1, 1991 Lilia Borisovna worked in our school. Until 1993, she worked as deputy director for academic work, then as a history teacher.

For many years of work Lilia Borisovna has many awards. Among them are gratitude of the Ministry of Education of the Republic of Belarus, Certificate of Honor of the Grodno Oblast Executive Committee. On her initiative, in 2003, the Svetoch Museum of Local History was created at the school. Lilia Borisovna took over the leadership of the museum, and it was thanks to her efforts that the museum received the title of “Folk”.

Poznyak Irina Petrovna since 1973 worked as a senior pioneer leader in the Podbolotie eight-year school. In 1981 she graduated from Grodno State University named after Yanka Kupala with a degree in History and Social Studies.

Since 1984, she worked in the Zelva Secondary School as a senior pioneer leader.

In 1991 - Deputy Director for Academic Affairs and a history teacher at School No. 1, and since 1994 - Deputy Director for Academic Affairs at our school.

Avdeychik Anna Vatslavovna worked since 1972 as the senior pioneer leader Podbolotie VS. She graduated from the Grodno State Institute named after Yanka Kupala with a degree in “Teacher of Mathematics”.

Then she worked at the Slovatichi School. Since 1977, at the Montiaki School, a mathematics teacher and deputy director. Since 1982 - Director and teacher of mathematics at the Pasutichi School. Since 2002, at the Madeiki school.

In 2005, Anna Vatslavovna came to our school as a teacher of mathematics.

Novik Vladimir Ivanovich graduated from the Minsk State Pedagogical named after Gorky Institute in 1978 with a degree in Physics Teacher. He began his career in the Mstislavsky district of the Mogilev region.

In 1981 he moved to Zelva, where he worked in the Karolino school, the Bibiki school, the Knyazevo school and the Zelva school.

Since 1991, with the reorganization of the educational network, he began working in our school.

Yakimovich Tatyana Anatolyevna graduated from the Vitebsk Pedagogica named after Kirov Institute with a degree in Pedagogy and Methods of Primary Education. She worked as a senior pioneer leader at Zelva Secondary School. In 1986 she was the director of the district house of pioneers and schoolchildren. A year later, he transferred to Zelva secondary school as a primary school teacher.

Tatyana Anatolyevna worked in our school on the very first day.

Tretyak Maria Ksaverievna graduated from the Minsk Pedagogical Institute of Foreign Languages ​​with a degree in German Language Teacher. She began her career in the Kremyanitsa school.

Then there was work in the Mizherichi school.

Since 1986, she worked as an educator for an extended-day group at Zelva High School. At our school from first day.

Cherkalova Praskovya Ivanovna graduated from Brest Pedagogical Institute. She worked at the Borodichi Basic School as a teacher of an extended day group, then as a personnel inspector in the district department of education. Since January 1989, he has been a teacher of Russian language and literature in the Karolino school. Since September 1, 1991 - a teacher of Russian language and literature at our school.

Derechenik Vladimir Stanislavovich graduated from the Brest State Pedagogical Institute named after A. S Pushkin in 1985 with a degree in “Teacher of Physical Culture and Sports”. He worked as deputy head of the district department of education, and since 1992 - a teacher of physical education in our school.

Kniga Svetlana Sergeevna began her career in the 60s, working as a primary school teacher in the Korel ASSR. She graduated from the philological faculty of the Petrograd Pedagogical Institute. In 1966, she moved to Zelva district and worked as a teacher of Russian language and literature. She was the secretary of the Kremenitsa village council, and the executive secretary of the Knowledge Society.